«Μακάρι να είχα φύγει νωρίτερα ή να μην είχα γεννηθεί»

AΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΣΕΦΕΡΟΥ
Τη δραματική αυτή δήλωση τη διάβασα σ’ ένα μήνυμα του Υποστράτηγου ε.α. Κ.Χ. Κωνσταντινίδη, που βρήκα στη σελίδα «Ακομμάτιστο ΚΙΝΗΜΑ Μηχανικών για το ΤΕΕ και ΤΣΜΕΔΕ», στο Ενημερωτικό Δελτίο του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, 29/12/2008. Θα παραθέσω εδώ ολόκληρο το συγκλονιστικό αυτό μήνυμα, που πιστεύω πως εκφράζει τις θέσεις και τα συναισθήματα πολλών.

«ΝΕΟΛΑΙΑ…ΧΩΡΙΣ ΕΛΠΙΔΑ – ΧΩΡΑ…ΧΩΡΙΣ ΜΕΛΛΟΝ
Ποτέ στον 80ετή μου βίο δεν ένιωσα τόση λύπη, οδύνη, συντριβή, τόση απογοήτευση, ταπείνωση και προδοσία, όσο σήμερα. Σήμερα βιώνω τη σοβαρότερη κρίση της ζωής μου και μακάρι να είχα φύγει νωρίτερα ή να μην είχα γεννηθεί.
Η καρδιά μου ραγίζει βλέποντας.................. το ειδεχθές αυτό θέαμα της γενικής πυρπόλησης, ερήμωσης και καταστροφής των πάντων.
Η καρδιά μου ραγίζει να βλέπω ελληνόπουλα να καίνε σαν αφιονισμένα, να λεηλατούν, να ρημάζουν, να δυσφημούν και να βιάζουν τη μητέρα τους, την Ελλάδα.
Η καρδιά μου ραγίζει να βλέπω τους πολιτικούς μας να διαπληκτίζονται για το ποιος θα διαχειριστεί τ’ αποκαΐ δια.
Η καρδιά μου ραγίζει να βλέπω τα κανάλια να ασχολούνται με αλλότρια, να χύνουν λάδι στη φωτιά και να μην ακούς ούτε μια φωνή λογικής, αυτοσυγκράτησης και νηφαλιότητας.
Η καρδιά μου ραγίζει να σύρεται η χώρα προς τον εμφύλιο πόλεμο και να μην ακούς φωνές αυτοσυγκράτησης και λογικής αλλά μόνον κραυγές ενός αρρωστημένου πάθους και φανατισμού (εκτός εξαιρέσεων, με μπροστάρη τον εθνικό σημερινό μας συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη)
Η καρδιά μου ραγίζει να βλέπω φοιτητές και μαθητές να έχουν χάσει κάθε επαφή με τους δασκάλους τους, να καίνε και να καταστρέφουν σχολεία, θέατρα, βιβλιοθήκες, έργα τέχνης, ιστορικά μνημεία κ.ά.
Η καρδιά μου ραγίζει να βλέπω τους αυριανούς πολίτες να βιάζουν θεσμούς και το νόμο και να μην ακούς φωνή διαμαρτυρίας, αυτοσυγκράτησης και νηφαλιότητας από τους ανθρώπους του πνεύματος, της Εκκλησίας, της Δικαιοσύνης, της Παιδείας.
Η καρδιά μου ραγίζει όταν καταστρέφουν εν ψυχρώ την περιουσία και την εργασία του βιοπαλαιστή και λεηλατούν ψυχρά και ασυγκίνητα - μαζί με τους ξένους μετανάστες – το ελληνικό βιος.
Η καρδιά μου ραγίζει διότι δεν μπορούν να αντιληφθούν την οδύνη, τον πόνο και την αγωνία των γονέων και των παππούδων τους, που δημιουργήσαμε όλα αυτά που καταστρέφουν, με πολύ ιδρώτα και αίμα.
Η καρδιά μου ραγίζει διότι αυτά τα ωραία και θαυμαστά νιάτα βρήκαν το δρόμο της αυτοκαταστροφής για να μας κάνουν γνωστές τις εύλογες ανησυχίες, τους προβληματισμούς και την αγωνία, για την αδικία και τον παραλογισμό της εποχής μας.
Η καρδιά μου ραγίζει διότι και εγώ, όντας ο γηραιότερος στο Διαδίκτυο, είμαι κοινωνός αυτής της ανατροπής και έκανα κι εγώ την επανάστασή μου μαζί τους, εναντίον του διεφθαρμένου και εγκληματικού κατεστημένου και της διεθνούς εξουσίας. Αλλά ποτέ δεν διανοήθηκα να βλάψω την πατρίδα και το λαό μας για να εκδικηθώ το κατεστημένο.
Η καρδιά μου ραγίζει διότι αυτή η νεολαία της αυτοκαταστροφής δεν έχει ιδεολογία, δεν έχει όραμα, δεν έχει σχέδια, δεν έχει ελπίδα, αυτά που εμείς διαθέταμε τόσο κατά τον Β´ Π.Π., όσο και κατά τον επάρατο Εμφύλιο Πόλεμο και κατά τη Χούντα.
Η καρδιά μου ραγίζει διότι, παιδιά μου, αυτά που καίτε, σπάτε και ρημάζετε ανήκουν στους τωρινούς, στους προγόνους και στους επιγιγνομένους και δικαιωματικά δεν σας ανήκουν, έως ότου γίνετε πολίτες.
Παιδιά μου, σταματήστε το κακόγουστο και εξαιρετικά επικίνδυνο παιχνίδι της φωτιάς, μην το επαναλάβετε, διότι θα αφανιστείτε. Αυτό θα σας οδηγήσει στον Εμφύλιο Πόλεμο. Και σας λέω υπάρχουν αναμεταξύ σας πολλοί καλοθελητές και προβοκάτορες που θα σας καταστρέψουν και θα σας κάνουν σκλάβους.»

Κοιτάξτε τώρα, παρακαλώ, την αντίθεση στην πίσω σελίδα του ίδιου φύλλου του εν λόγω Ενημερωτικού Δελτίου του ΤΕΕ. Είναι η σελίδα της Ανεξάρτητης Αριστερής Κίνησης εργαζομένων μηχανικών. Παραθέτω χαρακτηριστικά αποσπάσματα της ανακοίνωσης του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών:

«Δε μας φοβίζουν, μας εξοργίζουν
Εκφράζουμε την οργή μας όχι μόνο για την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξη αλλά και για την πολιτική που δολοφονεί καθημερινά τις ανάγκες και τα όνειρά μας, που ψηφίζει αλλεπάλληλους 'τρομονόμους' και υλοποιεί κάθε μέτρο της ΕΕ κατά των δημοκρατικών δικαιωμάτων, εξαπολύει επιθέσεις λιτότητας και φορολογικής λεηλασίας, επιτρέπει τα ιδιωτικά ΑΕΙ… Χαιρετίζουμε τις χιλιάδες μαθητών, φοιτητών, εργαζομένων, που όλες αυτές τις μέρες αντιστέκονται στην κρατική καταστολή και διαδηλώνουν ενάντια στην κυβέρνηση των δολοφόνων και την πολιτική της. (…) (…)
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
Να φύγει η κυβέρνηση των μεταρρυθμιστών-δολοφόνων, αλλά και κάθε κυβέρνηση που θα την αντικαταστήσει με αυτή την πολιτική.
Να καταργηθούν οι τρομονόμοι-εκτρώματα και κάθε κατασταλτική νομοθεσία. Να διαλυθούν τα ΜΑΤ και συνολικά οι ειδικές αστυνομικές δυνάμεις. Να αφοπλιστεί η αστυνομία. Να απελευθερωθούν όλοι οι συλληφθέντες. (…) (…)»

Ελάτε τώρα να διαλογιστούμε πάνω σε αυτά τα δύο κείμενα. Ο Υποστράτηγος καταδικάζει τα αποτρόπαια "Δεκεμβριανά" του 2008 και προειδοποιεί για τους κινδύνους, προσπαθώντας να νουθετήσει τη νεολαία. Από την άλλη, το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών χαιρετίζει τις κινητοποιήσεις, χωρίς να καταδικάζει τις καταστροφές που τις συνόδευσαν, και ζητά αφοπλισμό της Αστυνομίας.

Τι να υποθέσει κανείς; Ότι και οι δύο πλευρές έχουν δίκιο; Αδύνατον! Πού λοιπόν έχει πάει εκείνο που ονομάζεται κοινός νους; Δηλαδή ένας ελάχιστος κοινός παρονομαστής στον οποίο συμφωνούν όλα τα έλλογα όντα; Δεν υπάρχει άραγε διαφορά μεταξύ λογικού και παράλογου; Κι εκείνο που λέει ο λαός όταν δεν μπορεί να συνεννοηθεί με κάποιον, έλα στα συγκαλά σου, ή έλα στα λογικά σου, δεν έχει βάση αλήθειας; Τι συμβαίνει και η κοινωνία μας, ή κάποια μερίδα της, έχει χάσει επαφή με τον κοινό νου;

Η ταπεινή μου άποψη είναι πως όταν ο άνθρωπος άγεται και φέρεται από σκοπιμότητες, ιδιοτέλεια, προκατάληψη ή εμπάθεια λόγω απωθημένων (ατομικών ή συλλογικών) τότε η λογική σκιάζεται και ο κοινός νους παύει να εκδηλώνεται. Ο Λόγος, που σε υγιή κατάσταση τροφοδοτεί τον κοινό νου με σύνεση και σοφία, έχει μπλοκαριστεί και δεν υπάρχει διαφωτισμός. Το αποτέλεσμα; ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ!

Βλέπετε τώρα πόσο εύκολο είναι να κάνει κανείς ιδεολογική πλύση εγκεφάλου σε εγωκεντρικούς νέους αλλά και σε ενήλικες, σε οποιοδήποτε τομέα, πολιτικό ή θρησκευτικό, με διαστρέβλωση της αλήθειας, έντεχνη προπαγάνδα και επανάληψη υποβολής μηνυμάτων, είτε ενσυνείδητων είτε υποσυνείδητων, με τη βοήθεια της εξελιγμένης ηλεκτρονικής τεχνολογίας, και να ενεργούν αυτοκαταστροφικά υπηρετώντας αλλότρια συμφέροντα; Από τη στιγμή που θα διακοπεί η απρόσκοπτη επικοινωνία μεταξύ του Λόγου (Πνεύματος) και του νου, η λογική δε λειτουργεί πια, ο κοινός νους είναι απών και ο άνθρωπος γίνεται θύμα του παραλογισμού του.

Έχω τη γνώμη ότι οι αυτοαποκαλούμενοι αριστεροί συμπατριώτες μας πάσχουν σ’ ένα βαθμό από το εμφυλιοπολεμικό σύνδρομο που φαίνεται να κληροδοτείται σε κάθε γενιά μέσα από το συλλογικό υποσυνείδητο. Η φοβία της Αστυνομίας και το μίσος που εξαπολύουν κατά των αστυνομικών, εκτός από έντεχνη προπαγάνδα των πεμπτοφαλαγγιτών που απεργάζονται το χάος στη χώρα μας, έχουν τις ρίζες τους πιθανώς και στην επταετία της Δικτατορίας.
Πώς, άραγε, μπορούμε να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας να έλθουν στα συγκαλά τους ;

Προσωπικά σε ατομικό επίπεδο δεν έχω καταφέρει ν’ αλλάξω ούτε έναν εμπαθή. Είναι σα να μιλάω σε τοίχο. Παρόμοια εμπειρία είχα στο παρελθόν όταν προσπαθούσα ν’ απαλλάξω κάποιον από μια έμμονη ιδέα που είχε ότι ο γείτονάς τους τον κυνηγούσε για να τον σκοτώσει. Ένιωθα πως τα λόγια μου έπεφταν στο κενό. Τελικά αποδείχτηκε ότι ο άνθρωπος έπασχε από σχιζοφρένεια η οποία μόλις είχε αρχίσει να εκδηλώνεται. Τώρα παίρνει τα φάρμακά του και δε φοβάται το γείτονα... Εκείνος φοβόταν το γείτονα ότι θα τον σκοτώσει, τα αδέλφια μας οι αριστεροί φοβούνται ότι θα τους σκοτώσουν οι αστυνομικοί και τους αποκαλούν συλλήβδην «μπάτσους, γουρούνια, δολοφόνους», ζητώντας ν' αφοπλιστούν, ει δυνατόν να μην υπάρχουν. Μήπως έχουμε να κάνουμε με κάποιο είδος κοινωνικής σχιζοφρένειας;

Πάντως, εάν δεν παραλογίζονται οι τελευταίοι τότε παραλογιζόμαστε εμείς που τους λέμε ότι έχουν άδικο. Αποκλείεται και οι δυο πλευρές να έχουμε κοινό νου, διότι τότε θα συμφωνούσαμε. Και το αμείλικτο ερώτημα είναι: Ποιος ανώτατος δικαστής θ' αποφανθεί ποιοι παραλογίζονται και ποιοι λογικεύονται; Τα καλά νέα είναι ότι ο ανώτατος δικαστής είναι μέσα στον καθένα μας, αρκεί να ελευθερώσουμε τον εαυτό μας από ιδιοτέλεια, σκοπιμότητες, προκαταλήψεις, φοβίες και εμπάθειες, για να μπορέσουμε ν' ακούσουμε την ετυμηγορία του. Τότε και μόνο τότε θ’ αντιληφθούμε την Αλήθεια. «Θα γνωρίσετε την Αλήθεια και η Αλήθεια θα σας ελευθερώσει» είπε ο Ιησούς. Και ποιος δε θέλει να είναι πραγματικά ελεύθερος από φοβίες, προκαταλήψεις, σκουριασμένες ιδέες, εμπάθειες, μίση και πάθη; Είναι σαν να ρωτάμε κάποιον τυφλό, “Θες στραβέ το φως σου;”

Εμπρός λοιπόν, αδέλφια, μεγάλοι και μικροί,
Ας πάψουμε να καταστέλλουμε τη λογική,
Κι ας ξεριζώσουμε εμπάθειες και τη φοβία,
Ώστε να ζήσουμε ειρηνικά και με ελευθερία.
Μονάχα έτσι θ’ απολαύσουμε δίκιο κι ευημερία


To blog Vendeta, όπως πάντα είχε την τύχη να πρωτοφιλοξενήσει το post